تأثیر تمرین های تقویتی بر شاخص های بیومکانیکی راه رفتن در بیماران همی‎پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی

Authors

اصغر اکبری

a. akbari آدرس مکاتبه : زاهدان، میدان مشاهیر، دانشکده پیراپزشکی، گروه فیزیوتراپی، صندوق پستی 795-98135، تلفن 09121413705 حسین کریمی

h. karimi انوشیروان کاظم نژاد

a. kazemnegad مژده قبایی

m. ghabaii

abstract

چکیده زمینه : یکی از علل عمده مرگ و ناتوانی در تمام جوامع سکته مغزی است و شایع ترین عارضه ناشی از سکته مغزی همی‎پلژی یا همی پارزی است. هدف : مطالعه به منظور تعیین اختلال های بیومکانیکی راه رفتن در بیماران همی پارزی و تأثیر تمرین‎های عملکردی، تعادلی و تقویتی (fbs) در درمان این اختلال‎ها انجام شد. مواد و روش‎ها : این کارآزمایی بالینی در سال 1382، در آسایشگاه سالمندان کهریزک انجام شد. 34 بیمار همی‎پارزی به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند و راه رفتن آنها با استفاده ازبخش ارزیابی راه رفتن مقیاسfbss (functional, balance & strength scale) قبل و بعد از12 جلسه درمان ارزیابی شد. گروه آزمون تمرین‎های fbs را دریافت کرد. ولی برای گروه کنترل تمرین‎هایfbs به استثنای تمرین های تقویتی اجرا شد. داده‎ها با آزمون‎های تی مستقل، تی زوج، من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‎ها : شاخص الگوهای راه رفتن در گروه آزمون از 8/25 به 8/36، سرعت از 65/27 به 8/39 متر بر دقیقه و طول استراید از 9/67 به 1/90 سانتی‎متر ارتقا یافت(0001/0p<). شاخص الگوهای راه رفتن در گروه کنترل از 8/18 به 2/22، طول استراید از 42 به 7/45 سانتی‎متر (0001/0> p) و سرعت از 6/15 به 4/16 متر بر دقیقه ارتقا یافت(002/0=p). کادانس در گروه آزمون از 8/82 به 5/88 (113/0=p) و در کنترل از 6/71 به 8/69 قدم در دقیقه تغییر یافت(157/0=p). تغییر میانگین الگوهای راه رفتن، سرعت و طول استراید بین دو گروه معنی‎دار بود(0001/0> p)، ولی تغییر میانگین کادانس معنی‎دار نبود. نتیجه‎گیری : با توجه به یافته‎ها، تمرین‎های تقویتی عضله‎های اندام تحتانی در بهبود الگوهای راه رفتن، سرعت و طول استراید در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی مؤثر است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر تمرین های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی

خلاصه سابقه و هدف: یکی از علل عمده مرگ و ناتوانی در تمام جوامع، سکته مغزی است و شایع ترین عارضه ناشی از سکته مغزی همی پلژی یا همی پارزی است. هدف از این مطالعه، تعیین اختلال های تونیسیته عضلات چهار سر و گاستروسولئوس بیماران همی پارزی و تأثیر پروتکل تمرین های تقویتی در درمان این اختلال ها با توجه به نظرات انتقادی در خصوص این تمرین ها بود.مواد و روش ها: 34 بیمار همی پارزی ثانویه به سکته مغزی با می...

full text

اثر تنظیم تقارن وزن بر عملکرد تعادل و راه رفتن در بیماران سکته مغزی مزمن

هدف: هدف این مطالعه بررسی تاثیر تحمل وزن اجباری بهمراه تمرین درمانی بر آزمونهای عملکردی تعادل و راه رفتن در بیماران سکته مغزی بود. روش بررسی: 32 بیمار همی پارزی در گروههای تجربی و کنترل (16 بیمار در هر گروه) در این مطالعه شرکت نمودند. بیماران گروه تجربی کفشهایی را که یک کفی به ضخامت 6 میلیمتر در سمت سالم به منظور افزایش تقارن وزن جاسازی شده بود بمدت شش هفته پوشیدند و روزانه 90 دقیقه تمرینات باز...

full text

تاثیر تمرین های تقویتی بر قدرت عضلات اندام تحتانی مبتلا و توانایی جابجایی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی

مقدمه: شایع ترین تظاهر عملکرد نورولوژیک بعد از سکته مغزی ضعف حرکتی است. مطالعه به منظور تعیین اختلال های قدرت و دو عمل جابجایی، راه رفتن روی سطح صاف و بالا رفتن از پله، در بیماران همی پارزی و تاثیر تمرین های تقویتی کانسنتریک عضلات اندام تحتانی مبتلا در درمان این اختلال ها انجام شد. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی، 34 بیمار همی پارزی ثانویه به سکته مغزی با میانگین سنی 19/6±41/52 سال از...

full text

اثر تنظیم تقارن وزن بر عملکرد تعادل و راه رفتن در بیماران سکته مغزی مزمن

هدف: هدف این مطالعه بررسی تاثیر تحمل وزن اجباری بهمراه تمرین درمانی بر آزمونهای عملکردی تعادل و راه رفتن در بیماران سکته مغزی بود. روش بررسی: 32 بیمار همی پارزی در گروههای تجربی و کنترل (16 بیمار در هر گروه) در این مطالعه شرکت نمودند. بیماران گروه تجربی کفشهایی را که یک کفی به ضخامت 6 میلیمتر در سمت سالم به منظور افزایش تقارن وزن جاسازی شده بود بمدت شش هفته پوشیدند و روزانه 90 دقیقه تمرینات باز...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

جلد ۹، شماره ۳، صفحات ۸-۱۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023